انجمن سینمای تجربی (EFS)، نهادی مستقل و غیرانتفاعی است که منحصر به فیلم‌هایی با افکار نو، مستقل و فیلم‌هایی با بودجه‌ی اندک و یا بدون بودجه می‌شود. این انجمن در سال ٢٠٠٠ توسط روزبه رشیدی در تهران، ایران پایه‌گذاری شد و از سال ٢٠٠٤ در دوبلینِ ایرلند استقرار یافت. EFS، آثار فیلمسازان سراسر جهان را، فیلمسازانی که پایبندی بسیاری به سینمای تجربی و شخصی دارند، جمع‌آوری می‌کند. وجه مشترک این فیلمسازان، رویکرد کاوشگرایانه‌ی آنان است که در آن فیلم حاصل تاثیر متقابل صدا، تصویر و محیط است نه تکنیک‌های سنتیِ داستان‌گویی. هرچند انجمن سینمای تجربی سازمانی بین المللی است، این انجمن به شکل قابل‌توجهی در مرکزِ موج نوئی از فیلمسازی تجربی ایرلند قراردارد و در پرورشِ جریانِ رادیکال درحالِ ظهورِ سینمای زیرزمینی ایرانی نقشی تعیین‌کننده ایفا می‌کند. فیلم‌هایی که بر روی پرده خواهند رفت، تجربیات فرمال EFS خواهند بود، از خلالِ ساختارشکنی و تجزیه‌ی ژانرِ سینمایی. در این آثار، فیلمساز اجزای ژانر را به شکلی رادیکال به حداقل رسانده تا بتواند از طریق حذفِ سیستماتیکِ ساختار روایی، به آنچه که از آن با عنوان سطحِ صفرِ درام یادمی‌شود، دست‌یابد. حاصل این کار مجموعه‌ای از فیلم‌های تجربی است که  علاوه بر ایجادِ امکانِ تداخل میانِ مرزهای فیلمسازی داستانی و غنایی، حال‌وهوا، اتمسفر، ریتمِ بصری، سرشت و سوبژکتیویته‌ی تصویر و آن نگاهِ خیره‌ای که موجب آن می‌شود را به پیش‌زمینه بکشاند

اطلاعات بیشتر